Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

" Τι σημαίνει βοήθεια στο διάβασμα;"


Ήρθε αυτή η ώρα που πρέπει να κάτσουμε μαζί να δούμε τι έχουμε για αύριο, να βάλουμε ένα πρόγραμμα και να ξεκινήσουμε να κάνουμε τα μαθήματα -όποια κι αν είναι αυτά- για την επόμενη μέρα!

Ποιανού έχει περάσει από το μυαλό ότι πάει σχολείο για μια ακόμη φορά; Ειδικά στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού η βοήθεια από το γονιό είναι απαραίτητη μέχρι το παιδί να μάθει ποιες είναι οι υποχρεώσεις του, να βάζει πρόγραμμα και ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα.
Τι σημαίνει όμως βοήθεια στο διάβασμα; Σίγουρα το να καθόμαστε παρέα να κάνουμε τα μαθήματα μαζί είναι μια λύση για να βλέπουμε τι έχει μάθει το παιδί από το σχολείο, ποιες είναι οι δυνατότητες του και να σιγουρευόμαστε ότι κατά τη διάρκεια του έτους δεν κάνει "κοιλιά". Όμως πόσο καλό κάνει αυτό στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του; Δυστυχώς καθόλου. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνει ότι θα βασίζεται πάντα πάνω στο γονιό που τον διαβάζει. Όταν όμως καμιά φορά ο γονιός ξεχάσει να υπενθυμίσει κάποια εργασία και το παιδί πάει άγραφο στο σχολείο η αίσθηση ότι αυτή η παράλειψη ήταν δική του ευθύνη, δεν θα έρθει ποτέ. Θα αισθάνεται ότι ήταν ευθύνη του γονιού που δεν του το υπενθύμισε. Κάπως έτσι θα συνεχιστεί αυτό και σε μεγαλύτερη ηλικία που  θα θεωρούσε κανείς  ότι λόγω κριτικής ικανότητας και σκέψης θα σταματούσε. Δεν είναι εύκολο όμως όταν δεν θα έχει αισθανθεί την υπευθυνότητα και την υπαιτιότητα από μικρότερη ηλικία. Αυτή την έλλειψη εμπειρίας θα την παρουσιάζει τις πιο πολλές φορές ως αδιαφορία προς τις υποχρεώσεις του-έτσι θα μας φαίνεται τουλάχιστον. Όταν σταματήσουμε να είμαστε από πάνω ξαφνικά όλα θα δείχνουν να καταρρέουν! " Αφού η μαμά ή ο μπαμπάς δεν μου είπε να το κάνω, δεν πειράζει."

Κάτι ανάλογο συμβαίνει όταν βοηθάμε πάρα πολύ, λύνουμε ασκήσεις, διορθώνουμε λάθη και για μεγάλο χρονικό διάστημα λύνουμε απορίες και κατευθύνουμε το διάβασμα. Το παιδί μπαίνει στη διαδικασία να ολοκληρώνει ναι μεν μια σωστή εργασία αλλά δεν την έχει κάνει μόνο του, επομένως όταν θα καλεστεί να κάνει κάτι παρόμοιο σε ένα test για παράδειγμα δεν θα τα πάει και τόσο καλά. Αναρωτιόμαστε τότε " Μα γιατί; Αφού το κάναμε μαζί; Τα είπαμε." Εκεί  λοιπόν είναι το λάθος: "τα είπατε" δεν "τα είπε". Όσο κι αν ακούγεται σκληρό ο μαθητής θα πρέπει να κάνει την εργασία του μόνος του από πολύ μικρός έτσι ώστε ν' αναπτύξει υπευθυνότητα και ανεξαρτησία, να μάθει να δέχεται τις αποτυχίες του και να αναπτύξει τρόπους που θα τον οδηγήσουν στην επιτυχία. Βλέποντας τα λάθη του και έχοντας την υποστήριξη των γονιών οι οποίοι δίνουν έμφαση στην προσπάθεια του και τον επιβραβεύουν για αυτήν ο μαθητής θα αντιληφθεί ότι τα αποτελέσματα του διαβάσματος του είναι δικά του, ανήκουν μόνο σε αυτόν και όχι σε κάθε γονιό. Θα μάθει να θέλει να είναι καλύτερος βλέποντας ότι οι προσπάθειες του δεν πάνε χαμένες.

Βοηθάμε λοιπόν! Βοηθάμε ένα μελλοντικό επιτυχημένο, υπεύθυνο και ανεξάρτητο μέλος της κοινωνίας μας που θα ξέρει να παίρνει πρωτοβουλίες να αποδέχεται τις αποτυχίες ως πολύτιμες εμπειρίες που τον ωθούν προς την επιτυχία και που δεν το βάζει κάτω ο κόσμος να χαλάσει!

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

" Ο πανικός στην τάξη μου! Αντιμετώπιση."





Εντάξει δεν είναι πάντα έτσι! Άλλες χρονιές έχεις τμήματα πολύ ήσυχα με πολύ συνεργάσιμους μαθητές ιδιαίτερα όταν βρίσκονται σε μικρή ηλικία. Συνήθως όσο μεγαλώνουν ξεκινούν τα δύσκολα, όταν πλέον γνωρίζουν τα όρια σου και είναι και διατεθειμένοι να τα δοκιμάσουν ανά πάσα στιγμή. (Μια συμβουλή: καλό είναι τα τμήματα να μην έχουν για παραπάνω από δύο χρονιές την ίδια δασκάλα.) Υπάρχουν όμως και τμήματα που σου κάνουν τη ζωή δύσκολη από την πρώτη κιόλας μέρα. Είναι πολύ σημαντική λοιπόν αυτή η πρώτη μέρα! Μπορείς να υποψιαστείς τις προθέσεις των μαθητών σου από εκείνη τη στιγμή (σημαντικό πλεονέκτημα για να αρχίσεις τις προετοιμασίες από νωρίς...). Και μην υποθέσεις ότι η πρώτη μέρα ήταν και θα αλλάξει αυτό σιγά σιγά. Αν δεν ανασκουμπωθείς και εφαρμόσεις τις διάφορες τεχνικές διαχείρισης τάξης που ανά τακτά χρονικά διαστήματα έρχεσαι σε επαφή, τα πράγματα θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο!

Ο στόχος είναι ΈΝΑΣ! Να μπορέσεις να κάνεις το μάθημα σου έτσι ακριβώς όπως το έχεις σχεδιάσει, να μείνει χρόνος για να ασχοληθείτε και με εκπαιδευτικού χαρακτήρα διασκεδαστικές δραστηριότητες, ταυτόχρονα να μπορέσεις να εστιάσεις και την προσοχή σου σε περιπτώσεις μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες αν υπάρχουν και στην τελική να περάσεις καλά και εσύ και οι μαθητές σου που όσο και αν δεν το καταλαβαίνουν μια ήσυχη και ήρεμη τάξη θα τους ξεκουράσει αφάνταστα και θα τους δώσει την ενέργεια να ανταποκριθούν στην τόσο σημαντική πλην όμως εξουθενωτική μαθησιακή δραστηριότητα.

Πώς όμως γίνεται αυτό από τη μια στιγμή στην άλλη; Μερικές φορές νιώθεις ότι έχεις δοκιμάσει τα πάντα και ότι η κατάσταση δεν αλλάζει. Υπάρχει η πιθανότητα να βρίσκεσαι μπροστά σε μια πολύ δύσκολη περίπτωση. Μην κάνεις όμως το λάθος να σκεφτείς ότι είναι οι μαθητές αυτοί που φταίνε και ότι δεν υπάρχει τρόπος να τους αλλάξεις. Και προς Θεού, μην το βάζεις κάτω! Εσύ είσαι ο άνθρωπος που μπορεί να χειραγωγήσει τη συμπεριφορά τους όταν θα βρεις τον τρόπο και που θα εκτιμήσουν περισσότερο από κάθε δάσκαλο που τους άφησε τα περιθώρια να "αλωνίζουν". Θα σε ευγνωμονούν- υποσυνείδητα βέβαια- για το καλό που τους έκανες.

Τεχνικές διαχείρισης τάξης υπάρχουν άπειρες στο διαδίκτυο και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο εκτός από ψάξιμο και όρεξη για πειραματισμούς. Θα βρεις απεριόριστες πηγές με τεχνικές κόλπα και ιδέες από τις οποίες μπορείς να επιλέξεις ποιες ταιριάζουν και σε σένα.

Ειδικά links θα βρεις και στην ιστοσελίδα www.foreign-languages.gr που θα αναρτηθούν σε λίγες μέρες και θα μπορείς να κατεβάσεις pdf με όλα τα βήματα και τις λεπτομέρειες που θα χρειαστείς για να αρχίσεις τα πειράματα!!

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

"Η σταθερότητα στην εκμάθηση ξένης γλώσσας μας κάνει ανταγωνιστικούς."




Έχει πλέον γίνει αντιληπτό ότι η ξένη γλώσσα και η καλή της χρήση συμπεριλαμβάνεται στα πρώτα και  πιο σημαντικά κριτήρια όσον αφορά στις προσλήψεις όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στο μεγαλύτερο ποσοστό θέσεων εργασίας στην Ελλάδα. Όμως ακόμα πιο πριν από το στάδιο αυτό για να συνεχίσει κανείς την εκπαίδευσή του σε οποιοδήποτε τομέα θέλοντας να αποκτήσει κάποιο μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών χρειάζεται απαραίτητα να προσκομίσει πιστοποιητικό που να αποδεικνύει την άριστη γνώση της γλώσσας στην οποία γίνονται τα μαθήματα. Τεράστιος ανταγωνισμός λοιπόν, ειδικά σήμερα που οι θέσεις εργασίας είναι πλέον περιορισμένες.

Ποίοι είναι λοιπόν αυτοί οι υποψήφιοι που θα επιλεχθούν ανάμεσα σε χιλιάδες για να παρακολουθήσουν τα μεταπτυχιακά προγράμματα της αρεσκείας τους ή τελικά θα ξεχωρίσουν για να είναι εκείνοι που θα συμπληρώσουν μια πολυπόθητη θέση εργασίας; Φυσικά υπάρχουν παράμετροι που δεν μαθαίνονται αλλά θα πρέπει κανείς να τους έχει αναπτύξει ως κομμάτια της προσωπικότητάς του όπως φιλοδοξία, επιμονή, υπομονή, πάθος και όρεξη για δουλειά. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν αποκτούνται από τη μια στιγμή στην άλλη και δεν φαίνονται από μια απλή συνάντηση ή συνέντευξη με τον ενδιαφερόμενο. Υπάρχει όμως τρόπος να φανούν μέσα από ένα σωστό βιογραφικό το οποίο θα αποκαλύπτει σταθερότητα από μικρή ηλικία, συνέχεια και συνοχή μεταξύ των επιτευγμάτων και της μόρφωσης, κατά κάποιον τρόπο το χαρακτήρα του ατόμου, τις φιλοδοξίες του, τις επιλογές και τις προσπάθειές του.

Τι σημαίνει όμως σταθερότητα και συγκέντρωση στο στόχο; Ας πάρουμε για παράδειγμα την ξένη γλώσσα για την οποία ξεκινήσαμε και να μιλάμε. Ένα παιδί συνήθως ξεκινάει μια ξένη γλώσσα ιδανικά όταν πλέον έχει φτάσει στη Β’ Δημοτικού. Αν η αρχή του είναι σωστή και σταθερή καταφέρνει αισίως και με σταθερά βήματα να εξασφαλίσει το πρώτο του πιστοποιητικό επιπέδου Β2 στην Γ’ Γυμνασίου. Αυτό σημαίνει ότι ο μαθητής έχει ήδη 8 χρόνια επαφής και τριβής με τη γλώσσα και γνωρίζει να τη χειρίζεται και να επικοινωνεί σε αυτή σε ένα χαμηλό αλλά επαρκές για την επικοινωνία επίπεδο. Είναι όμως το επίπεδο αυτό αρκετό για να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσους άλλους όταν θα έρθει η ώρα να φανεί ανταγωνιστικός; Εύκολη η απάντηση σε αυτό το ερώτημα αν αναλογιστούμε τον αριθμό των υποψηφίων που θα ανταγωνιστεί. Δεν είναι λοιπόν αρκετό. Για αυτό το λόγο ο μαθητής θα συνεχίσει -αν έχει σκεφτεί μακροπρόθεσμα- την ξένη γλώσσα και ένα χρόνο μετά δηλαδή στην Α’ Λυκείου θα έχει αποκτήσει ένα δεύτερο πιστοποιητικό επιπέδου C1 ή και C2 αν αποφασίσει να ακολουθήσει υπερεντατικά μαθήματα για να κατακτήσει και το τελευταίο σκαλοπάτι. Το αν βέβαια η απόκτηση του πιστοποιητικού είναι τελικά ο στόχος είναι μια άλλη ιστορία που θα πρέπει βέβαια να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν διότι ο ανταγωνισμός δεν κάνει αστεία και το πιστοποιητικό από μόνο του δεν αποτελεί καμία απόδειξη για τον εκάστοτε εργοδότη ή πανεπιστημιακό ίδρυμα. Η γνώση αυτή που θα αποκτήσει ο μαθητής στην Α’ Λυκείου θα πρέπει να τον ακολουθήσει περίπου 6-7 χρόνια μετά που θα καλεστεί να την πιστοποιήσει ξανά σε πραγματικό χρόνο.

Ας γυρίσουμε λοιπόν στον παράγοντα σταθερότητα. Η βαθιά γνώση και χρήση της ξένης γλώσσας δεν είναι απλά ένα πακέτο γραμματικών φαινομένων και λεξιλογίου αλλά αποτέλεσμα συχνής χρήσης της και συνεχούς έκθεσης σε αυτήν. Με λίγα λόγια η συνεχής τριβή είναι αναγκαία. Μια γλώσσα αναπτύσσεται και «χωνεύεται» με τον καιρό. Όσο περισσότερο καιρό την μαθαίνεις τόσο καλύτερος γίνεσαι. Οι σπασμωδικές λοιπόν κινήσεις διακοπής και έναρξης μαθημάτων αναλόγως το ετήσιο βεβαρημένο ή μη πρόγραμμα του καθενός οδηγούν σε έλλειψη αυτοπεποίθησης και την παραμέληση ανάπτυξης της γλώσσας που αργότερα  θα καλεστεί να αποδείξει ότι γνωρίζει. Μαθήματα τελευταίας στιγμής για την απόκτηση ενός πιστοποιητικού είναι συνήθως η προσωρινή λύση που άλλοτε σε πρώτη φάση πετυχαίνει και άλλοτε όχι αφήνοντας τον υποψήφιο πίσω να συμβιβάζεται με επιλογές που δεν έχουν τόσο «υψηλές» για αυτόν απαιτήσεις. Ως αποτέλεσμα χάνει πολλές ευκαιρίες που κατά τα άλλα θα μπορούσε να ανταπεξέλθει και η ζωή του ίσως να πάρει άλλη πορεία ή να καθυστερήσει να φτάσει τον αρχικό του στόχο για χρόνια.


Η πρόγνωση,  η σταθερότητα και ο σωστός προγραμματισμός από την πλευρά των γονιών είναι απαραίτητοι παράγοντες όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών τους όσο είναι ακόμα σε μικρή ηλικία και έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους να εξυψώσουν την ανταγωνιστικότητά τους, όσο και μακροπρόθεσμος και να φαίνεται ο στόχος αυτός. Αυτό σημαίνει « Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα…»

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

" Διαβάζω αλλά δε τα καταφέρνω. Γιατί;"


" Πάλι μέτριος βαθμός στο διαγώνισμα! Πέντε ώρες διάβαζα για αυτό το test...Ίσως θα πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ. Αφού δεν βγάζει πουθενά..."

Πολύ συχνή αυτή η σκέψη των παιδιών που αν και ξοδεύουν αρκετές ώρες μπροστά στα βιβλία τους το "ατόφιο" εικοσάρι που ακούμε πολλές φορές μεταξύ άριστων μαθητών δεν έρχεται ποτέ!

Δυστυχώς είναι μια κατάσταση που προκαλείται από πολλούς παράγοντες που άλλοτε είναι ελεγχόμενοι και άλλοτε όχι από το ίδιο το παιδί. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία να ερευνήσουμε γιατί συμβαίνει και όχι μόνο για να πετύχουμε το "πολυπόθητο" εικοσάρι αλλά γιατί οι σημαντικότεροι παράγοντες που συμβάλουν στην αποτελεσματική μάθηση είναι η ψυχολογία, η αυτοπεποίθηση και ο αυτοσεβασμός. Με την αλλεπάλληλη σε εισαγωγικά αποτυχία, οι παραπάνω παράγοντες όπως είναι φυσικό κλονίζονται και επέρχεται το αντίθετο από το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κάποιοι λοιπόν από τους παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν και να οδηγούν σε αναποτελεσματικό διάβασμα είναι:

  • Απόσπαση προσοχής από ανοιχτά μπροστά μας μέσα μαζικής επικοινωνίας όπως τηλεόραση, internet, μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, tweeter κτλ).
  • Διάβασμα με τρόπο που δεν ανταποκρίνεται στο μαθησιακό τύπο του μαθητή. π.χ ένας ακουστικός ως επί τω πλείστων μαθητής προσπαθεί να μάθει διαβάζοντας με τρόπους που αφορούν περισσότερο οπτικούς  τύπους. (Μαθησιακοί Τύποι: Ακουστικός, Οπτικός, Κιναισθητικός)
  • Διάβασμα ύλης για πρώτη φορά χωρίς να έχει προϋπάρξει αποτελεσματική παράδοση του μαθήματος από τον καθηγητή.
  • Άσχημες συνθήκες διαβάσματος. (Δεν υπάρχει προσωπικός χώρος στο σπίτι, γίνεται φασαρία από άλλα μέλη της οικογένειας, επιβολή άλλων υποχρεώσεων κατά τη διάρκεια της ημέρας από γονείς και συγγενικά πρόσωπα κτλ)
  • Απουσίες στα μαθήματα.
  • Κενά από προηγούμενα μαθήματα που έχουν χαθεί ή δεν έχουν μελετηθεί κατά τη διάρκεια της ίδιας ή και προηγούμενης χρονιάς.
  • Δυσκολίες στη γλώσσα που γίνονται τα μαθήματα.πχ. Όταν παιδιά προέρχονται από ξένη χώρα και ακόμα δεν έχουν αναπτύξει την ελληνική όσο κρίνεται απαραίτητο για την προσαρμογή τους στο σχολείο και το αποτελεσματικό διάβασμα.
  • Μη διαγνωσμένη μαθησιακή δυσκολία η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης και σωστής καθοδήγησης τουλάχιστον όσον αφορά τη μελέτη στο σπίτι.
  • Έλλειψη βοήθειας όταν αυτή χρειάζεται από γονείς ή ειδικούς ιδιαίτερα όταν υπάρχει μαθησιακή δυσκολία.
  • Η προσπάθεια να μαθαίνει ο μαθητής τα πάντα απ' έξω χωρίς να κατανοεί εις βάθος αυτά που  μαθαίνει.
  • Η μη συστηματική επανάληψη τόσο από την πλευρά του μαθητή όσο κι από την πλευρά του καθηγητή-δασκάλου που ίσως δε μπαίνει στη διαδικασία να συνδέσει την καινούρια γνώση με την παλιά.