Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

" Το παιδί μου κάνει λάθη! Πειράζει;"



Είναι όντως ανησυχητικό. Καθημερινά εξετάζεις τα τετράδια του μπόμπιρα που γυρνάει χαρούμενος από το σχολείο - γιατί το υπόλοιπο της ημέρας του φαίνεται πολύ πιο διασκεδαστικό!- έχει μέσα στην τσάντα του καταχωνιασμένα διάφορα χαρτιά, ένα από αυτά (το πιο τσαλακωμένο) είναι το test των μαθηματικών του (8/10) και κάποια ακόμα που θα πάρει ώρα να εντοπίσεις τι ακριβώς είναι...Σαν να πήρε το μάτι σου και ένα αρκετά κοκκινισμένο χαρτί (η δασκάλα ακόμα δεν έχει αλλάξει τακτική και συνεχίζει να διορθώνει με κόκκινο στυλό!). "Τουλάχιστον τα αναγνωρίζω εύκολα" σκέφτεσαι και προσπαθείς να ισιώσεις την κόλλα που μοιάζει να έχει χρησιμοποιηθεί για μπάλα του μπάσκετ με στόχο το καλάθι των αχρήστων της τάξης. Εδώ είμαστε...! 5/10! Μοιάζει τρομακτικό! Και τι κάνουμε τώρα που ο μπόμπιρας αγγλικά δεν φαίνεται να μαθαίνει;

Μετά από εμπειρία κάποιων ετών σε τάξεις κέντρων ξένων γλωσσών και με ακροατήριο τους μπόμπιρες αυτής της ηλικίας αλλά και συζητήσεις με τους γονείς τους για τις εύλογες ανησυχίες τους, θα έλεγα ότι η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι "Τίποτα" Ναι! Δε μπορούμε και δε χρειάζεται να κάνουμε τίποτα υπό την προϋπόθεση ότι έχουμε επικοινωνία με τη δασκάλα η οποία μας καθησυχάζει επιμένοντας ότι τα λάθη αυτά είναι φυσιολογικά. Αν έχουμε πάρει τα κατάλληλα μέτρα και έχουμε επιλέξει και ένα σωστό κέντρο όπου η εκμάθηση της ξένης γλώσσας γίνεται στοχευμένα και με συνέχεια αλλά και ταυτόχρονα βλέπουμε ότι το ίδιο το παιδί πηγαινοέρχεται χαρούμενο χωρίς ιδιαίτερη ανησυχία-είναι αυτό που μερικές φορές οι γονείς αναρωτιούνται: " Καλά αναίσθητο είναι αυτό; Δε μπορώ να καταλάβω δεν τον επηρεάζει που παίρνει χαμηλούς βαθμούς και δεν κάθετε να διαβάσει;" τότε όλα είναι καλά. Αυτό ακριβώς λοιπόν το πράγμα δεν είναι αναισθησία αλλά σιγουριά. Δεν ανησυχεί γιατί νιώθει αυτοπεποίθηση...τα ξέρει! Ε ναι! Τα ξέρει. Και λάθη πάντα θα κάνει. Όταν το ίδιο το παιδί δεν αγχώνεται για τα λάθη που κάνει τότε όλα είναι καλά! Τα λάθη στη γλώσσα θα γίνονται συνέχεια και για πολύ καιρό. Στο κάτω κάτω μόνο τρία χρόνια έχει επαφή με τη γλώσσα και μόλις φέτος ξεκίνησε να φτιάχνει προτάσεις και να συνθέτει εκθεσούλες που και στο σχολείο στα ελληνικά τον βάζουν να γράψει αλλά στη μητρική του που είναι "εύκολη". Η ξένη γλώσσα δεν είναι σαν το μάθημα της μέρας στην ιστορία- ή το ξέρεις ή δεν το ξέρεις-. Είναι θέμα τριβής και βαθύτερης κατανόησης που δεν μαθαίνεται απ' έξω και παπαγαλία. Έκανε λοιπόν λάθη, κάνει και θα κάνει και ευτυχώς γιατί μέσα από αυτά μαθαίνει, κατανοεί καλύτερα και χωνεύει τη γλώσσα μέχρι να την κάνει κτήμα του! Μόνο που αυτό προϋποθέτει χρόνο...(που τον έχει.!) και πολύ υπομονή από την πλευρά της ανήσυχης μανούλας!

* Ισχύει σε περιπτώσεις όπου δεν έχουν παρατηρηθεί μία ή περισσότερες μαθησιακές δυσκολίες.